«بامید گسترش صلح و امنیت و عدالت در جهان». این عبارت کوتاهی بود که سید ابراهیم رئیسی در دفتر یادبود سازمان ملل نوشته بود. با این حال او در نوشتن این عبارت ساده یه دستور نگارشی مهمول فارسی را رعایت نکرد است.
«به» تنها در صورتی به کلمه بعدی خود میچسبد و و «ه» آن حذف میشود که در موقعیت صفتساز به کار رفته باشد. یعنی به جای عبارت «به جا» مینویسیم «بجا». اما در سایر موارد به یا بافاصله کامل و یا نیم فاصله از کلمه بعد خود جدا میشود. برای همین «به امید» صحیح است نه «بامید»!